نقد معیار و معیار نقد

نقد امری طبیعی و انسانی است و از میل انسان به آزادی نشئت می­گیرد. فکر همان حرکت ذهنی از مبدأ کاری به‌سوی نتیجه و برعکس آن است  و خودِ همین سبب می‌شود که راه رفته یا عمل انجام‌شده  ارزیابی شود. در ادوار گذشته، همۀ متفکران کار نقد انجام می‌دادند و همین کار موجب پیشرفت و رشد دانش شده ­است. خودانتقادی در حوزه­های دینی و عرفانی هم جایگاه مهمی داشته ­است. درعین‌حال، تفکر انتقادی پدیده‌ای جدید است که به‌دنبال جزم­گرایی در غرب و به‌طور ویژه پس‌از مارکسیسم رخ داد. آن­چه در نقد مهم است این است که باید منتقد به مبانی تفکر نویسنده واقف باشد و نیز زمینه­های فکری جامعه­ای را که نویسنده در آن زندگی می­کند بشناسد تا بتواند نقاد خوبی باشد. مکتب فرانکفورت درزمینۀ تفکر انتقادی مبتکر و صاحب­نظر است و نویسندگان مشهور این حوزه صاحب­نظران در این مکتب بوده­اند. تفکر انتقادی بیش­تر به نقادی درونی براساس اهدافی که متن یا مؤسسه دارد تکیه می­کند. پیش­فرض در نقادی هم بسیار مهم است. درمجموع، نقد معیار و معیار نقد دو شاخص عمده برای نقادی درست است.